پارچ چوبی آرانیک مدل کلیز و جوله کد 001

چوتاشی یا چوب‌تراشی هنر ساخت ظروف چوبی با ابزار ساده و با روش‌­های غیر صنعتی است. چوتاشی نام محلی این هنر است که از ترکیب دو کلمه­‌ی چو به معنی چوب و تاشی به معنای تراشیدن به وجود آمده است. این هنر، هنر بومی استان مازندران است و به آن لاک‌تراشی هم می­‌گویند. بدیهی است که هنر بومی هر منطقه ارتباط بسیار نزدیکی با منابع طبیعی موجود در آن دارد. در استان مازندران هم به دلیل برخورداری از منابع بسیار زیاد درختان جنگلی از گذشته همواره در تولید هنرهای چوبی پیشرو بوده است ولی به خاطر فساد پذیری چوب در گذر زمان تاریخچه­‌ی دقیقی از آن در دست نیست. روش کار در تولید ظروف چوبی به این صورت است که هنرمندان بومی با شناختی که از چوب­‌های جنگلی اطراف محل زندگی خود دارند، آن­ها را انتخاب کرده و با تبر جدا می­‌کنند. ریشه، تنه و ساقه­‌ی درختان برای این کار مناسب است. سپس پوست روی چوب را جدا کرده و در سایه قرار می­‌دهند تا رطوبت اولیه­‌ی آن تبخیر شود. چوب‌تراشان با توجه به فرمی که برای ساخت در نظر دارند با ابزار بسیار ابتدایی قسمت­‌های بیرونی را با تیشه و مغار خالی کرده و سپس داخل چوب را می‌­تراشند و فرم کلی ظرف را به دست ­می­‌آورند. پس از آن به کمک سوهان­‌های مختلف کار را پرداخت نموده و روی آن را نقش اندازی می­‌کنند. چوتاشی در روستاهای شهرستان نور و نکا بیشترین تولید را دارد ولی در کل هنری است که در صورت عدم حمایت به زودی فراموش خواهد شد. ساخت پارچ و لیوان با طراحی خاص که به آن کلیز و جوله می­‌گویند از مهم­‌ترین و زیباترین تولیدات چوتاشی است. در گذشته کلیز و جوله در اندازه­‌های بزرگتر از امروز ساخته می­‌شده و برای شیر دوشی و نگهداری شیر مورد استفاده بوده است. از ظروف دیگر که با این روش ساخته می‌­شود می‌توان به انواع قاشق، ملاقه، آبگردان، شکلات خوری، کاسه و ... اشاره کرد.